വാര്ത്തകളുടെ ഉള്ളറകളിലേക്ക്.....
ഇന്ത്യന്മാധ്യമചരിത്രത്തില് തന്നെ ഏറെ മാറ്റങ്ങള് സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. മാധ്യമങ്ങള് എന്ന അര്ത്ഥത്തില് വരുന്നത് ദൃശ്യ-പത്ര മാധ്യമങ്ങള് മാത്രമല്ലെന്ന് ആദ്യം തന്നെ പറഞ്ഞു കൊള്ളട്ടെ... ഇന്നിപ്പോള് ഇവരണ്ടിലേക്കും ഒതുങ്ങിയിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് നാം ഇവരിലേക്ക് മാത്രം ചുരുങ്ങിയിരിക്കുന്നു..
അനേകായിരം വര്ഷങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യം അവകാശപ്പെടുന്ന ഇന്ത്യന് സംസ്കാരത്തിനു എന്നും തുണയായിരുന്നു മാധ്യമങ്ങള്.. ഒരു പക്ഷെ ഇത്രമേല് ഒരു ജനതയ്ക്ക് അവരുടെ യഥാര്ത്ഥ വിഷയങ്ങള് അവതരിപ്പിക്കുന്നതില് കലാസംസ്കാരിക മാധ്യമപ്രവര്ത്തനം വഹിച്ച പങ്കു തള്ളികളയാന് സാധിക്കില്ല.ഒരു ജനതയ്ക്ക് അവര്ക്ക് മനസിലാവുന്ന രീതിയില് അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് വാര്ത്തകള്എത്തിക്കാന് കഴിഞ്ഞിരുന്ന സാമൂഹിക കലാസ്രിഷ്ടികളായി നാടകവും കഥാപ്രസംഗവും തെരുവ് നാടകങ്ങളും എല്ലാം.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ തെരുവ് നാടകവേദിയൊരുക്കി വീരമൃത്യു ഏറ്റു വാങ്ങിയ സഫ്ദര് ഹാഷ്മി, കഥാ ലോകത്തെ മലയാള മാന്ത്രികന് സാംബശിവന്, നാടകവേദികള് ഒരുക്കി കേരളത്തില് കഥ പറഞ്ഞ കേരളത്തിലെ അനേകം നാടകട്രൂപ്പുകള്.. നാടന്പാട്ടില് കഥകള് ചൊല്ലിയിരുന്ന നാട്ടുകൂട്ടങ്ങള്.. പലപ്പോഴും നിഷേധിക്കപ്പെടുന്ന അവകാശങ്ങളുകളുടെ പോരാട്ടത്തിനു ജനത്തെ ബോധവത്കരിക്കാന് ഇവയൊക്കെ ഒരുക്കിയ പങ്കു വിസ്മരിക്കാനാക്കില്ല..
ഇവയൊക്കെ അന്ന് കല എന്ന ചട്ടക്കൂട്ടില് ഒതുങ്ങി നില്ക്കാതെ ജനങ്ങളുമായി സംവാദിച്ചു ജനത്തെ ബോധവാന്മാരാക്കി അവരുടെ അവകാശങ്ങളെ അവരിലേക്ക് എത്തിച്ചു കര്മനിരതരാക്കാന് ശ്രമം നടത്തി എന്നത് വാസ്തവം... ഇതേ സമയത്ത് തന്നെയാണ് സിനിമ എന്ന മേഖലയിലും സാഹിത്യമേഖലയിലും സാമൂഹികചിന്തകള് ഏറെ വളര്ന്നത് എന്ന് പറയാതെ വയ്യ. സാഹിത്യമേഖലയില് ചിന്തകള്ക്ക് കടിഞ്ഞാന് ഇടാതെ, വസ്തുതപരമായി, വിമര്ശനബുദ്ധിയാല് പലരും വിമര്ശിക്കപ്പെട്ടു.. സിനിമകള്ക്ക് മേല് ആധികാരികത ഒരു പക്ഷെ നാടകകളരികള്ക്ക് നാട്ടിന്പ്രദേശങ്ങളില് കൂടുതല് സ്വീകാര്യത ഉണ്ടായിരുന്ന കാലഘട്ടം.. അതായിരുന്നു കഴിഞ്ഞു പോയ കാലം...
ഇവയ്ക്കു മുന്നെ മറ്റൊരു കേളികൊട്ടായി സാമൂഹികമാധ്യമമായത് തുള്ളല്പ്രസ്ഥാനം ആയിരുന്നു. അവയെ അങ്ങനെ പൂര്ണമായും വിളിക്കാന് സാധിക്കില്ല എങ്കിലും കുഞ്ചന് നമ്പ്യാര് ജനത്തിന് മനസിലാവുന്ന ഭാഷയില് അവതരപ്പിച്ച കലാരൂപം പലപ്പോഴും ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും വ്യവസ്ഥിതിക്ക് നേരെ വിരല് ചൂണ്ടിയിരുന്നു.. സാമൂഹികവിമര്ശനങ്ങളെ പോലും ഓട്ടംതുള്ളല് ആക്ഷേപഹാസ്യരൂപേണെ അവതരിപ്പിച്ചിരുന്നു എന്നത് ചരിത്രം...ഇവയെല്ലാം ഒരു പക്ഷെ സാമൂഹികമാധ്യമങ്ങളുടെ മുന്തലമുറ എന്ന് വേണമെങ്കില് നമുക്ക് അനുമാനിക്കാം..
ഇന്നിപ്പോള് ശാസ്ത്രപുരോഗതിക്കനുസരിച്ച് കാലം മാറി കോലം മാറി. മാറ്റം അനിവാര്യമാണ്, വേണ്ട എന്ന കാഴ്ചപ്പാട് പുരോഗമനാശയത്തെ പിന്നോട്ടടിക്കും എന്നതില് സംശയമില്ല.. ശാസ്ത്രപുരോഗതിയില് ഉണ്ടായ വളര്ച്ച എല്ലാ മേഖലയിലും കുതിച്ചുചാട്ടത്തിനു വഴിയൊരുക്കി. പക്ഷെ ജനത്തെ സംബന്ധിച്ച് സംഭവിച്ചത് സാമ്പത്തികശാസ്ത്രത്തിലെ അസമത്വകാഴ്ചപ്പാടുകളിലെ ലോകമായിരുന്നു.. ധനികന് കൂടുതല് ധനികനാവുകയും പാവപ്പെട്ടവര് പാര്ശ്വവത്കരിക്കപ്പെട്ട് പോകുന്ന ഒരു അവസ്ഥ.. മധ്യവര്ഗത്തില് പെട്ടവര് പലരും താഴെ തട്ടിലേക്ക് നീങ്ങുന്ന അവസ്ഥയാണ് പലപ്പോഴും കാണാന് കഴിയുന്നതും..
മധ്യവര്ഗം പ്രധാനമായും വാര്ത്തകളില് ഏറെ ശ്രദ്ധകൊടുക്കുന്ന ജനവിഭാഗമാണ്. ഉപരിവര്ഗസമൂഹം പലപ്പോഴും വാര്ത്തകള്ക്ക് പ്രാധാന്യം പോലും കൊടുക്കാറില്ല.. അവരുടെ സമ്പാദ്യം വര്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് വേണ്ടുന്ന പ്രവര്ത്തികളില് മുഴുകി സ്വാധീനശക്തിയായി മാറി സര്ക്കാരിനെ കൊണ്ടും അധികാരവര്ഗത്തെ കൊണ്ട് കാര്യങ്ങള് നേടിയെടുക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയില് മാത്രമാണ് അവരുടെ ചിന്ത.. തൊഴിലാളിവര്ഗത്തെ സംബന്ധിച്ച് അവരുടെ ലോകം എന്നും ചൂഷണസമൂഹത്തിനു എതിരെയാണ്. നിയമങ്ങളും രാഷ്ട്രീയവുമാണ് അവരുടെ ചിന്തകളില്.. തൊഴിലിനോടൊപ്പം അവനു ചുറ്റും നടക്കുന്ന ചൂഷണങ്ങള്ക്കെതിരെയുള്ള പോരാട്ടം. ആ പോരാട്ടത്തില് അവനു കൂടെ ഉണ്ടാവുന്നതും ഈ മാധ്യമങ്ങള് തന്നെയാണ്. പാര്ശ്വവത്കരിക്കപ്പെട്ട സമൂഹത്തിന്റെ ഉന്നമനത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടമാണ് തൊഴിലാളിവര്ഗത്തിന് കൂടുതലായി ഏറ്റെടുക്കേണ്ടി വരുന്നത്..
ഇവിടയാണ് ഇന്ന് മാധ്യമങ്ങളുടെ പ്രസക്തിവര്ധിക്കുന്നത്.. ദൃശ്യ-പത്രമാധ്യമങ്ങളാണ് ഇന്നത്തെ ലോകം എന്നതരത്തിലുള്ള ചില കാഴ്ചപാടുകള് പലരുടെ ഇടയിലും അറിയാതെ അടിഞ്ഞു കൂടിയിരിക്കുന്നു. എന്നാല് നിഷ്പക്ഷതയുടെ മുഖംമൂടിയണിഞ്ഞു മധ്യവര്ഗത്തെയും തൊഴിലാളിവര്ഗത്തെയും പാര്ശ്വവത്കരിക്കപ്പെട്ട സമൂഹത്തെയും കീറി മുറിക്കാന് ആണ് ഇന്നീ മാധ്യമങ്ങള് ശ്രമിക്കുന്നത്.. ഉപരിവര്ഗതാത്പര്യം മുന്നിര്ത്തി അവര്ക്ക് വേണ്ടുന്ന വാര്ത്തകള് അവരുടെ ഭാഗം പിടിച്ചു അവതരിപ്പിക്കുന്ന രീതി സമൂഹത്തിന്റെ മനസ്സില് അടിച്ചേല്പ്പിക്കാന് ആണ് മാധ്യമങ്ങള് ഇന്ന് ശ്രമം നടത്തുന്നത്..
ലോകവാര്ത്താമാധ്യമങ്ങളിലെ പലതിനെയും നിയന്ത്രിക്കുന്നത് അമേരിക്കയിലെ ഏറ്റവും പുരോഗതികൈവരിച്ച ആയുധവ്യാപാരശ്രിംഖലയാണെന്ന സത്യം പലപ്പോഴും ജനം തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.. ഇവര്ക്ക് മുന്നോട്ടു വെയ്ക്കാനുള്ള നയം സാമ്രാജ്യത്വശക്തികളുടെ നയമാണ്.. തൊഴില്ദാതാവ് എന്ന നിലയിലേക്ക് കാര്യങ്ങള് എത്തിച്ചു ജനത്തെ ചൂഷണം ചെയ്തു ലാഭം കൊയ്യാനുള്ള വിപണനതന്ത്രത്തിനു അടിമപ്പെടുകയാണ് ജനം.. ഇത് തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു..ഈ ആപത്തു തൊഴില് കൊടുക്കുന്നു എന്ന ഒറ്റകാരണത്താല് അവഗണിച്ചു വിടുകയും തൊഴിലാളികളെ അടിമപ്പണി എടുപ്പിക്കുകയും ചെയുന്ന അവസ്ഥയാണ് ഉണ്ടാക്കുന്നത്..
ഇവരെന്താണ് ചെയുന്നത്.. ഓരോ രാജ്യത്തിന്റെയും ഭരണവര്ഗത്തെ സ്വാധീനിച്ചു അവിടുള്ള മാധ്യമങ്ങളെ വരുതിയില് നിര്ത്തി അവയ്ക്ക് വേണ്ടുന്ന പിന്തുണ നല്കി തങ്ങളുടെ വാര്ത്തകള് അതിമനോഹരമായി ജനത്തെ എത്തിക്കുന്നു.. അതിനായി ഓരോ രാജ്യങ്ങളിലെ നയങ്ങളില് പോലും ഇടപെടാനുള്ള കഴിവ് ഇവര് സ്വായത്തമാക്കിയിരിക്കുന്നു.. തൊഴില് നിയമങ്ങളില് എന്ന് വേണ്ട മിക്ക നിയമങ്ങളിലും അവരുടെ അദൃശ്യകരങ്ങള് സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു.. മാധ്യമങ്ങള് അവരുടെ വരുതിയിലും..
നിഷ്പക്ഷത, ജനതോടൊപ്പം എന്നൊക്കെ പറയുന്ന മാധ്യമങ്ങള് സാമ്രാജ്യത്വ ശക്തികളുടെ കയ്യിലെ കളിപാവകള് ആകുന്നു.. മാധ്യമപ്രവര്ത്തകര് അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും ജീവിക്കാന് ഉള്ള നിവൃത്തികേട് കൊണ്ടും അത്തരം സങ്കേതങ്ങള്ക്ക് അടിമപ്പെടുന്നു..
മാധ്യമങ്ങള് പുതിയ സങ്കല്പ്പങ്ങള് സൃഷ്ടിക്കുന്നു.. വിപണി മുന്നില് കണ്ടു ഇറക്കുന്ന പരസ്യങ്ങള്. അവയിലൂടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടെടുക്കുന്ന പുതിയ കുറെ വ്യക്തിതത്വങ്ങള്. അവയ്ക്ക് പിന്നില് അന്താരാഷ്ട്രശക്തികളുടെ ബ്രാന്ഡ് മാര്ക്കറ്റിംഗ് ടീം.. രാജ്യപുരോഗതി എന്ന ഓമനപ്പേരിട്ട് അഴിമതിക്കും തീരാകളങ്കത്തിനും മറപിച്ചു മറ്റൊരു രീതിയില് മൂലധനശക്തികള്ക്കു അടിമപ്പണിചെയ്യുന്നു..
രാജ്ദീപ് സര്ദേശായി എന്ന മാധ്യമപ്രവര്ത്തകന് നേരെ നടന്ന കയ്യേറ്റം (അതും അങ്ങ് അമേരിക്കയില് വെച്ച് നമ്മുടെ പ്രധാനമന്ത്രിക്ക് എതിരായി ചോദിച്ചതിനു അവിടുള്ള ചില ഭക്തര് നടത്തിയത്) ചോദ്യം ചെയ്യാന് പോലും ഇന്ത്യന് മാധ്യമപ്രവര്ത്തകസംഘത്തില് ഇല്ലെന്നുള്ളത് ആശ്ചര്യം ഉളവാക്കുന്നു.. അതിലിന്നിപ്പോള് വലിയ ആശ്ചര്യം തോന്നാത്തത് ലണ്ടന് റോയല് സൊസൈറ്റിയില് പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്തതിനു ശേഷം ശ്രി വെങ്കി രാമകൃഷ്ണന് നടത്തിയ പ്രസ്താവന കണ്ടപ്പോള് ആണ്. ശാസ്ത്ര കോണ്ഗ്രസ് നടന്നപോള് അതില് നടത്തിയ മണ്ടത്തരങ്ങള്ക്ക് നേരെ ശാസ്ത്രലോകം മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത് അദ്ദേഹത്തെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയെന്നു.
ഇവിടെയാണ് മാധ്യമങ്ങളുടെ നിഷ്പക്ഷത ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നത്.. പലപ്പോഴും മാധ്യമങ്ങള് മൗനംഭജിക്കുന്നത് ആര്ക്കു വേണ്ടി. ചില വിഷയങ്ങളില് ജനപക്ഷത്തു നില്ക്കുന്നതിനു പകരം അധികാര-മുതലാളിത്ത വര്ഗത്തിന് കീഴില് അണിനിരക്കുന്നത് എന്തിനു വേണ്ടി.. ? ഉത്തരം ലളിതമാണ്.. ഈ പറയുന്ന ജനപക്ഷത്ത് നിന്നാല് അവരാരും പരസ്യത്തിനു ഒന്നും തരില്ല..
മറ്റൊരു ചൂണ്ടുവിരല് മാധ്യമലോകത്തിനു നേരെ ചൂണ്ടിയിരിക്കുന്നത് അവരുടെ ഇടയില് നിന്ന് തന്നയാണ്.. കൂടുതല് സര്ക്കാരിനെയും മറ്റും സുഖിപിച്ചു കൂടെ നിര്ത്തുന്ന മാധ്യമശ്രേഷ്ഠകളുടെ മണിമാളികകള്ക്ക് പിന്നിലും ഈ പറയുന്ന സാമ്രാജ്യത്വശക്തികള് ആണെന്ന സത്യം.. പൊളിച്ചടുക്കും എന്ന രീതിയില് ആശാസ്യമല്ലാത്ത ശൈലിയില് താനാണ് നിയമപാലകന് എന്ന നിലയില് വാര്ത്തഅവതരിപ്പിക്കുന്നവരും വാര്ത്ത റിപ്പോര്ട്ടര്മാരും മാറിയിരിക്കുന്നു എന്നുള്ളത് ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയതും മറ്റൊരു മാധ്യമപ്രവര്ത്തകയാണ്..
അധികമൊന്നും പിന്നോട്ട് പോയില്ലെങ്കിലും നീരാ റാടിയ ടേപ്പ് വിവാദം ഇന്ത്യയില് നടന്നത് അധികവര്ഷം കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.. മുതലാളിത്തശക്തികള്ക്ക് വേണ്ടി മധ്യസ്ഥശ്രമങ്ങള് നടത്താന് സര്ക്കാരുമായി ഇടന്നിലക്കരുടെ വേഷം കെട്ടിയാടിയ ചില മാധ്യമപ്രവര്ത്തകര്.. സ്വത്തും സമ്പാദ്യവുമായി കഴിഞ്ഞാല് വില്പനയ്ക്ക് വെച്ചിരിക്കുന്ന ഇന്ത്യ എന്ന മഹാരാജ്യത്തെ തനിക്ക് ഓഹരി തന്നാല് വില്ക്കാന് സഹായിക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന The SO CALLED MEDIAPROFFESIONALS.
സ്റ്റാറും സി എന് എന്നും മറ്റും ഇന്ത്യയില് വിദേശനിക്ഷേപം വഴി കുറുക്കുവഴി സ്വീകരിച്ചു ഇന്ത്യയില് എത്തിപ്പെട്ടപോള് ഇന്ന് റിലയന്സ് സ്വന്തമായി മാധ്യമരംഗത്തെക്ക് ഇറങ്ങാന് ശ്രമിക്കുന്നു.. ഇവയെ എതിര്ത്തിട്ടു കാര്യമില്ല.. കാരണം നിയമവ്യവസ്ഥിതി അനുസരിച്ച് സ്ഥാപനം വ്യവസായം തുടങ്ങാന് സാധിക്കും.
എന്നാല് എവിടെയാണ് നമ്മുടെ സ്വന്തം പ്രസാര്ഭാരതിയും മറ്റും.. ഏകദേശം പണയപ്പെടുത്തിയ അവസ്ഥയില് തന്നെയാണ്. ഇന്നിപോള് അത് വഴി സര്ക്കാര് വാര്ത്തകള്ക്ക് അവസരം കൊടുക്കുന്നതൊഴിച്ചാല് അധികം കേള്ക്കാനില്ല. മത്സരിക്കാന് കഴിയാതെ ദൂരദര്ശന് പിന്മാറേണ്ടി വന്നു എന്ന് പറയുന്നതാണ് ശരി..
ഇന്നത്തെ മാധ്യമങ്ങളുടെ ശബ്ദം ജനങ്ങളുടെതല്ല.. ആ ശബ്ദം മുതലാളിത്ത ശക്തികളുടെയും അധികാരവര്ഗ രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെയും ആണെന്ന് ജനം തിരിച്ചറിയുന്നില്ല എന്നത് സങ്കടകരമാണ്. വസ്തുതകള് വളച്ചൊടിക്കാനും. അസത്യം സത്യമാക്കാനും ശ്രമിക്കുന്നവരുടെ മാധ്യമപ്രവര്ത്തനമാണ് ഇന്ന് നടക്കുന്നത്..
മുതലാളിത്തശക്തികളുടെ കയ്യിലെ കളിപാവയായി മാറിയ മാധ്യമപ്രവര്ത്തനത്തിനു എതിരെ ശബ്ദിക്കാന് പുതുതലമുറയിലെ സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങള്ക്ക് മാത്രമെ സാധിക്കൂ.. സാമൂഹിക സത്യങ്ങള് വെളിച്ചത് കൊണ്ട് വരാന്..
നാട്ടില് നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങള് അധികാരകേന്ദ്രങ്ങളെ അറിയിക്കാന്. അതിന് മേല് നടപടിയെടുത്തിലെങ്കില് അത് മേലധികാരികളുടെ ശ്രദ്ധയിലേക്ക് കൊണ്ടു വരാന്.. അതല്ല അവഗണിക്കപ്പെടുന്നു എന്ന് തോന്നുകയാണേല് അത് ജനസമക്ഷം അറിയിച്ചു പൊതുജനവികാരം ഉപയോഗപ്പെടുത്താന് വേണ്ട രീതിയില് സാമൂഹികമാധ്യമങ്ങള് നാം ഉപയോഗിച്ചെ മതിയാവൂ..
ഇന്നിപോള് നവമാധ്യമങ്ങള്ക്ക് നേരെ പോലും ചില അധികാരവര്ഗ നേതാക്കള് യുദ്ധപ്രഖ്യാപനം നടത്തുന്ന സ്ഥിതിവിശേഷം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു..കൂലിയെഴുത്തു നടത്തുന്ന ചില മാധ്യമലോകത്തെ പുലികള്ക്ക് പോലും നവമാധ്യമത്തില് സ്ഥാനമില്ല. കാരണം സത്യം അസത്യമാക്കാന് ഇവിടെ എത്ര ശ്രമിച്ചാലും താഴെ തട്ടില് നിന്നുള്ള വിവരങ്ങള് കിട്ടുന്നത് അനുസരിച്ച് അസത്യങ്ങള്ക്ക് മേല് സത്യത്തിന്റെ വിജയമുണ്ടാവും..
നവമാധ്യമങ്ങള്ക്കുള്ള പങ്കു മനസിലാക്കി ഇന്നിപ്പോള് മാധ്യമരംഗത്തുള്ള ദൃശ്യ-പത്ര മാധ്യമങ്ങള് അവരുടെ നിലപാടുകള്ക്ക് വേണ്ടി സാമൂഹിക മാധ്യമത്തിലും ഇടപ്പെടുന്നു. അവര്ക്ക് വേണ്ടിയുള്ള ചിലത് ഇന്നിപോള് സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ ലഭിക്കുന്നു..
മാധ്യമങ്ങളുടെ മുതലാളിത്തദാസ്യവേല തിരിച്ചറിയാനും അതിനെതിരെ സാമൂഹികമാധ്യമത്തിലൂടെ ശക്തമായി തിരിച്ചടി നല്കുവാനും സാധിക്കണം..അവസാനിപ്പിക്കുന്ന വരികളില് വിപ്ലവസൂര്യന് ചെ എന്ന് വിളിപ്പേരുള്ള 'സഖാവ് ഏര്നെസ്റ്റോ ഗുവേരാ ഡി ലാ സെര്ന' പറഞ്ഞത് ഒന്ന് ഓര്മിപ്പിക്കുന്നു.. "ഉയരാത്ത കയ്യും പറയാത്ത നാവും അടിമത്ത്വത്തിന്റെതാണ്"